Namaz İbadetine Neden İhtiyaç Duyarız?

Modül Temel Bilgileri

Modül (Alt Konu)

Amaçlar

Namaz ibadetine ruhen neden ihtiyaç duyduğumuzu açıklar. Bedenin ihtiyaçları gibi ruhi ihtiyaçlarının da giderilmesinin önemini fark eder. Bu farkındalıkla namazlarını aksatmadan kılar.

Yöntem ve Teknik-Etkinlik

Selam Vermeden Geçme

Materyal ve Teknoloji

İşleniş/Öğrenme-Öğretme Süreci

Etkinlik-1
- Aşağıdaki tekerleme küçük kağıtlar yazılıp her katılımcıya verilir.
“her gün her gün ekmek yersin,
su içersin,
havayı teneffüs edersin;
Öyle ise,
kalbimin gıdâsı,
ruhumun âb-ı hayatı
latîfe-i Rabbâniyemin hava-i nesîmini cezb ve celb eden namaz dahi seni usandırmamak gerektir.(1)”
- Hep birlikte birkaç kez koro halinde okunur.
- Katılımcılar halka olarak el ele tutuşur.
- Bir öğrenci ebe olur.
- Halkadakilerin söylediği tekerleme eşliğinde ebe, grubun etrafında döner.
- Tekerleme bittiğinde ebe önünde durduğu öğrenciye dokunur. İkisi ters yönde koşarlar.
- Karşılaştıkları yerde el sıkışırlar. Ebe olan “Selamün aleyküm” der. Diğeri ise “Aleyküm selam!” der. Yine ters yönde koşarlar ve ebe olan halkaya katılır, diğeri ise ebe olur. Oyun bu grupla 4-5 kez tekrarlanır.
Etkinlik-2
- Katılımcılar 3-4 kişilik gruplara ayrılır.
- Her grup 5n1k tekniğine uygun olarak metinden sorular hazırlar.
- Soruların içinde metindeki kavramların kullanılması gerekir.(ruhun gıdası ne? Gibi..)
- Her grubun çalışması başka bir grupla değiştirilir.
- Yazılan soruların cevabı bu grup tarafından yazılması istenir.

Ölçme ve Değerlendirme

Acaba, her gün her gün su yersin, hava içersin, ekmeği teneffüs edersin; sana onlar usanç veriyor mu?

Yukarda kelimelerin karışık verildiği cümlede kelimelerin yerlerini değiştirerek anlamlı bir cümle oluşturunuz.

İlişkili Metinler

Ey şikemperver nefsim! Acaba her gün her gün ekmek yersin, su içersin, havayı teneffüs edersin; sana onlar usanç veriyor mu?

Madem vermiyor; çünkü ihtiyaç tekerrür ettiğinden usanç değil, belki telezzüz ediyorsun. Öyle ise, hane-i cismimde senin arkadaşların olan kalbimin gıdası, ruhumun âb-ı hayatı ve latîfe-i Rabbaniyemin hava-i nesîmini cezb ve celb eden namaz dahi seni usandırmamak gerektir.

Evet, nihayetsiz teessürat ve elemlere maruz ve mübtelâ ve nihayetsiz telezzüzata ve emellere meftun ve pürsevda bir kalbin kut ve kuvveti, her şeye kadir bir Rahîm-i Kerîm’in kapısını niyaz ile çalmakla elde edilebilir.

Evet, şu fânî dünyada kemâl-i sür’atle vaveylâ-i firakı koparan giden ekser mevcudatla alâkadar bir ruhun âb-ı hayatı ise, her şeye bedel bir Ma’bud-u Bâkî’nin, bir Mahbub-u Sermedî’nin çeşme-i rahmetine, namaz ile teveccüh etmekle içilebilir.

Evet, fıtraten ebediyeti isteyen ve ebed için halk olunan ve ezelî ve ebedî bir Zatın âyinesi olan ve nihayetsiz derecede nazik ve letafetli bulunan zîşuur bir sırr-ı insanî, zînur bir latîfe-i Rabbaniye, şu kasavetli, ezici ve sıkıntılı, geçici ve zulümatlı ve boğucu olan ahvâl-i dünyeviye içinde, elbette teneffüse pek çok muhtaçtır. Ve ancak namazın penceresiyle nefes alabilir.

(Sözler, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul-2023, s. 302)